Venice.

Na heel wat slaapverwekkende concerten waren ze dan eindelijk weer eens terug in Paradiso met dampende gitaar rock.
Hier en daar nog een fijne tranen trekker, al hield ik het zelf droog deze keer.
Tuurlijk vind ik de zoetsappige nummers prachtig, maar daar lag de laatste tijd wel heel erg de nadruk op.
Het EO gehalte bereikte zijn hoogte punt bij het laatste concert wat ik van hun zag in Haarlem.
Het klapvee met hun keurige scheiding in het haar, zat op de eerste drie rijen luidkeels mee te blèren of dat ze op de EO jongerendag waren.
Als ik christelijk gelul wil, kijk ik wel naar korenslag ja.
Ik kom voor de band, en niet voor een stelletje ouwe afgelikte incontinente boterhammen die zich lopen op te geilen bij de soepele heup bewegingen van Mark.
Hij is wel homo hoor. Al zullen al die EO tjes dat natuurlijk stellig ontkrachten.
Stel je voor dat ze zonder het zelf te weten naar een homo zitten te luisteren.
Sterker nog, men zingt luidkeels mee. Leg dat de volgende dag maar eens uit aan meneer pastoor.

Maar gisteravond kregen ze daar gelukkig weinig kans voor. Ze waren als vanouds, voor hun doen ruig.
Enthousiast in een razend tempo de ene na de andere song ten gehore brachten, het publiek geen moment rust gunnend. 
Er kwam zelfs een heel nieuw nummer voorbij, een voorproefje van de nieuwe CD.
Waarop mijn liefje zei.
‘Voor mij zijn het allemaal nieuwe nummers.’
Ik ga elke dag meer van haar houden, hier kan niets of niemand overheen.
We hadden nog even naar de foyer gekund voor een handtekening op mijn pas verworven CD Demo 3
Maar Mark keek net iets te vaak, en net iets te geil mijn kant op. Heb ik weer dacht ik bij mezelf.
Ga je met een pracht van een vrouw naar een concert, gaan er ineens mannen interesse in je krijgen.
Mijn ego is weer helemaal opgeladen hoor.
Maar dat alles kan niet rotte, de CD Demo 3 is geweldig, en ik heb weer een heerlijke avond gehad.