Geen Trek

Het leven is net een bord eten.
In ’t begin is het schoon en netjes.
Er zijn nog geen stukjes af en zonder barstjes.
Maar langzamerhand worden er ongevraagd
dingen op je bord gelegd, dingen die je niet hebt besteld.
Spul wat je niet eens lust, of die je uberhaupt niet eens kent.
En voor je het enigszins in de gaten hebt ligt je bord bedolven.

Terwijl jij je buik er van vol hebt.

Ik keek er naar, dacht even; wat zonde…
En pleurde het toen in een keer om in de prullebak.

Rot op zeg, mag ik ff zelf bepalen wat ik op m’n bord wil.

.