Verknipt.

Toen ik vanochtend een afspraak wou maken met mijn kapster kreeg ik als antwoord dat ik praktisch meteen aan de beurt was. Eenmaal aangekomen en de gebruikelijke beleefdheden te hebben uitgewisseld mocht ik gaan zitten. ‘ Hoe had u het gehad willen hebben?’
Tja dacht ik, donker krullend vol tot aan mijn kont of zo, of dat er ook nog maar iets van te maken viel. ‘ Doe maar wat u denkt dat oke is dies dees.’
De nodigen attributen werden uit de tas gehaald en uitgestald of dat ik mij in de ok bevond.
‘ Hoest met de liefde?’ Vroeg ik haar steevast wetende dat het antwoord meestal ronduit teleurstellend was, net als bij mijzelf trouwens maar ik was nog niet aan de beurt.
‘ Nou.’ Zegt ze. ‘ Ik heb me daar toch een leuke kerel aan de haak geslagen van heb ik jou daar. Lief attent fris en fruitig. Charmant en toch ook een beetje stout. En gezien zijn leeftijd valt het niet echt tegen, ik zou hem zomaar 10 jaar jonger geven en een beginnende vijftiger noemen. Enig minpuntje is dat hij zo gek als een deur is, een drummer he, wat genoeg zegt’
Fuck dacht ik, weer te laat en begon voor de afleiding maar over Geert van BZV die bij een pakje margarine al zo geil als boter werd.
‘ Maar hoest met jou dan?’ Vroeg ze.
Nu konden wij al jaren in elkaars misère opgaan maar deze euforie van haar was nieuw voor mij. Dus om de sfeer niet te verpesten begon ik ook maar een of ander triomfantelijk verhaal op te hangen.
‘ Tja, ik heb ook een hele leuke meid leren kennen, knap, prachtige lach, nog vol in het leven en reuze lief. En heb nog geen minpuntjes kunnen ontdekken.’
Mijn kapster werd stil terwijl ze gevaarlijk dicht met de schaar voor mij ging staan, ze keek mij aan en zei. ‘ Das dan mooi kut.’
‘ Nee joh.’ Zei ik. ‘ Zijn we toch allebei een keer happy, ik zei toch altijd al dat het ooit een keer goed kwam.’
‘ Je snapt er ook daadwerkelijk geen ene bal van he Rellum.’ Terwijl ze de schaar op tafel gooide, op mijn schoot kroop en mij innig begon te zoenen.
Even later reed ik huiswaarts met alles in de war, waarvan mijn haar nog het minste probleem was. En ik was helemaal vergeten af te rekenen.