Ik zal de hand maar in eigen boezem steken en dinsdag 31 Mei tot officiële uitzwaaidag van M J maken. Van die andere racistische en moreel verwerpelijke uitzwaaidagen distantieer ik mij van verre. We hebben onze mond vol over vrijheidsmening tot iemand iets verkeerds of doms zegt, dan zijn grenzen ineens weer belangrijk. Maar een M J uitzwaaidag wil ik het dorp toch niet onthouden. Terwijl ik met de laatste verhuisdoos de straat voor de laatste keer uitrijdt, kan ik het mij goed voorstellen dat de buurt opgelucht adem haalt en een zucht van verlichting uit als ze mijn achterlichten voor de laatste keer zien knipperen. Misschien is er in het geheim wel een groot feest georganiseerd. (eindelijk rust in de straat) Vlaggen worden gehesen, de drumband speelt feestelijke marsmuziek. Kinderen durven weer buiten te spelen en de wielrenroute word voorzichtig opnieuw geïntroduceerd. (het kan weer) Ook de katten zullen Diesel niet missen. De treinpassagiers durven weer gewoon naar buiten te kijken als ze langs razen. Ramen en deuren kunnen weer open zonder dat de buurt vergeven word van de rook van het beruchte kampvuurtje. Kortom, het leven word weer verdraagzaam op de Leidsevaart. Saai maar verdraagzaam. Terwijl ik door de juichende menigte rij zie ik bijna op het eind een verdrietig meisje staan. Toch nog iemand die me gaat missen, en ik haar. Lieve gekke mooie bloedondermenagels drukke vreemde wijze excentrieke maar O zo gezellige heerlijke maffe griet wat zal ik jou missen en wat heb je mijn leven verrijkt in de korte tijd dat wij mekaar nu kennen. Ik ga er geen uitzwaai evenement voor aan maken op FB maar iedereen is natuurlijk van harte welkom om mij officieel de straat uit te zwaaien. KOMT ALLEN MET HAMERS EN ZEISEN OM Sjek ZIJN LAATSTE EER TE BEWIJZEN. Dag kikkers, dag nachtegaaltje, dag huis en dag lieve Karin. Ik heb geweldig genoten van u allen.