Nog een keer.

Sodeknetter dat was lekker, zei ik, terwijl ik hem er voorzichtig uit haalde, en hem behoedzaam af veegde. Ik hoorde een beetje teleurstellende zucht van de dame naast mij. Onderuitgezakt lag zij nonchalant op de bank met een blik in haar ogen van; Is dit alles? En ik maar denken dat ik een orgastische snaar had geraakt bij haar. Ik ben dan wel bijna 55 maar ik doe heus niet onder voor een 18 jarige op dit gebied, althans dat dacht ik.
Was die niet hard genoeg? Vroeg ik.
O ja wel hoor, zei ze, Een lekkere stevige knoepert , daar ligt het niet aan.
Duurde het soms te lang naar je zin? Was dat het?
Nou, zei ze, het had van mij nog iets langer gemogen zelfs. En misschien iets dieper. Al kan ik dat bij een tweede keer misschien beter beoordelen.
Bedoel je nog een keer?
Ja, je wou mijn mening toch horen, dan moeten we het wel goed doen toch.
Nou oke dan, zet je schrap mop dan stop ik hem er nog een keer in.
Voorzichtig deed ik mijn vinger in het nauwe gaatje en stopte hem erin. Op goed geluk drukte ik op het juiste knopje in de inmiddels duistere kamer. Dicht tegen mij aan, om maar goed gecentreerd op de juiste plek te zitten, ging het voor de tweede gebeuren die avond.
Eerst nog zwoel en beheerst, toen met wat meer ritme. En hoe verder we kwamen hoe opzwepender het werd. Je voelde gewoon de stoom eraf komen. Beide werden wij meegezogen in een orgastisch geweld, wat wij ieder op ons eigen manier beleefde. Maar dat het de tweede keer al beter was, was wel duidelijk. De atmosfeer in kamer werd gevuld met stampende dreunen en raken klappen, ja zelfs een beetje grof geweld. De ramen stonden bol en bij het hoogtepunt hapte wij beide naar adem.
Na zo’n 70 minuten haalde wij opgelucht en gelukzalig weer adem. Verstrengeld in elkaar hadden wij met het zweet op ons voorhoofd voor de tweede keer de cd met de vijfde van Mahler zitten te beluisteren.
Ik zei het toch, zei de dame naast mij, de tweede keer is altijd beter.