Zij was majorette, marcheerde als een stokkeman vlak vooraan.
Ik besloeg de pauk met veel tam tam, en rende daar meestal achteraan.
Het sierlijk twirlen van de baton kunstig hoog gejongleerd.
Ik sloeg de maat heel strak en krachtig zeer gedisciplineerd.
Soms was ik wat recalcitrant voerde het tempo op tot grote hoogte.
En was het voor de dames daar vooraan bijna niet meer te belopen.
Venijnige blikken achteruit, wie was die zak die daar de boel zo opnaaide.
Zo kreeg ik een baton op mijn kop terwijl een ander naar mijn stokken graaide.
Een leuke actie maar door het voorval werd ik door de dames behoorlijk afgeserveerd
Pas heel veel jaren later zag ik waar ik al die tijd had achteraan gemarcheerd.
Hoewel we er nu om lachen ik laat mij enkel knippen, en laat mijn gezicht bebaard.
Want inplaats van de baton hanteert zij nu met het grootste gemak het zwaard.