Even niet.

Even geen tv met vreselijke beelden, geen krant op de mat met nog meer troep.
Geen zin om de wereld te verbeteren terwijl ze mij alleen maar slechter maakt.
Haal mij maar niet over het heeft geen enkele zin, je kunt best aandringen maar laat niemand in.

Kijk het onkruid eens mooi groeien, en hoor je daar die kikker in de sloot.
Ik luister naar de wolken wollig en zacht, en snuif de lucht van zomergras.
Ergens zingt een klein jongentje een onverstaanbaar lied, vrij en vals niemand die het verbied.

Even geen Facebook vind ik niet leuk, de telefoon staat rustig op stil niet binnen handbereik.
Ik zie jullie wel schreeuwen en voel de wind van het armgezwaai maar luisteren doe ik niet.
Maak maar kabaal, stamp verwoed , gil het voor mij part uit van drift kook maar in je eigen bloed.

Hoor het natte gras boeren ongegeneerd , een vlinderkind liet stiekem een opgewonden wind.
Voel de motregen sissen op je verbranden huid, luister even naar het niets het voelt zo fris.
Ergens zingt een leuke dame een prachtig lied, helder en zuiver sluit ik mijn ogen………. en geniet.