Nog meer klaagzang.
Ik zal de eerste zijn die zegt dat ik een prettig in het gehoor liggende zangstem heb. Mijn zal je ook niet horen dat ik überhaupt kan zingen. Er is mij wel eens verteld dat mijn stem een kruising tussen Phil Collins en Neil Young lijkt. Wat ik als compliment zie, maar vast niet zo […]
Hans Dorrestijn.
Eindelijk na lang wachten heb ik hem dan in huis. De Onvergeeflijke Melodieën. De man die zich verzekert heeft tegen depressies, en terecht als je zijn krassende stem beluisterd. Dit, gecombineerd met teksten zo donker als het graf, doen mij de tranen over de wangen biggelen. Huwelijkslied 1 en 2, of Ik moest een schaap […]
GVD.
Dus als ik het wel heb mag je wel jarenlang seksueel misbruikt worden door kapelaan, pastor, bisschop, broeder of wat voor geestelijk gestoorde dan ook. Maar als je dan later bij die zelfde club om een tosti komt, weten ze ineens niet meer wie je bent. Jij bent een zondaar, verdwijn uit mijn kerk. Ja […]
Klaagzang.
In Rotterdam heb je sinds kort een heus klagerskoor. Zij plachten de politieke misstanden in hun stadje aan de kaak te stellen door middel van zang. Ik heb meteen al een klacht. JULLIE KUNNEN NIET ZINGEN. Ik hoorde het vanochtend op radio 2, en de kramp sloeg acuut in m’n ballen. Ze waren sowieso niet […]
Sven the men
Het stadion was stil, de tranen moesten nog komen, de deceptie was groots. De kruising tussen Sven en de coach viel deze keer niet in goede aarden. Maar dat terzijde. Waar ik kotsnijgingen van kreeg, was van de commercialbreak die met voorbedachte raden door de NSB-club van Essent was opgenomen en meteen werd uitgezonden. […]
Polilympics.
Het lijkt wel een Haagse kleuterschool met hun ongeloofwaardige kissebissen debatjes. Ruzietjes om niks, commissies waarvan de tranen over je wangen biggelen. Kleine stekeligheden die verkeerd begrepen worden. Kortom politiek met een dikke L. Ze zouden zo bij Toyota in de top kunnen gaan zitten. Je zegt net als Akio Toyoda een keer sorry, besteld […]
de Best of.
Lachen gieren brullen met die spotjes van de NEM. Heel knap gedaan ook van Bannana Bauer. Een gouden greep om oud en nieuw materiaal als compilatie de buis op te knallen. De Best Of, zeg maar. Ik kom de deur niet meer uit, bang dat ik er één mis. De hond piest van pure pret […]
Dream Theater.
Met Black Clouds & Silver Linings kom je al gauw in hogere sferen. Een van mijn favorieten bands. Met de onnavolgbare drumgod Mike Portnoy. Geen Cd voor onder de high tea. Maar een absolute aanrader. Soms een beetje over de top, zeker als je het hebt over de ellenlange gitaar solo’s van Petrucci. Lijdt waarschijnlijk […]
Eels.
End Times. Of dat je op je eigen begrafenis bent. Zo één die door de gemeenschap betaald moest worden wegens geld gebrek. Familie en vrienden ontbreken. Maar na vijf keer beluisteren van deze hartverscheurende mistroostige Cd, krijg ik er toch waardering voor. De songs zijn uitstekend, alleen de uitvoering is zeer bedroevend. Dat zal precies […]
Wit.
Nee, dat was niet wat ik bedoelde met wit, toen ik gisteravond een schietgebedje deed. Ik had meer van die parelwitte stranden in mijn hoofd. Witte wijn, witte billen op een zon gebruind lichaam. Ik weet niet tot welke god ik mij in dronken toestand had gewend. Maar hij was mij zeker niet vriendelijk gezind. […]