Dag huis.

Dag lief huis waar ik ooit geboren ben. Waar mijn zus ter wereld kwam en mijn vader het verliet. Waar ik thuis kwam met de ene na de andere leuke griet, soms wel soms niet, maar als de muren konden spreken zouden zij verkleuren in 1000 tinten grijs. Hier waar mijn leven begon en lange tijd dacht dat het er ook zou eindigen. Waar ik voor het eerst een meisje kuste onder het groothoefblad aan de kant van de sloot. Mijn eerste kater na de after party van mijn broers feestje waarbij ik de klimop voorzag van een compost waar klimoppen meestal dood van gaan. Waar ik de buurt tot wanhoop bracht met mijn uren lange drumgeroffel. Het huis wat ik al vroeg verliet om er veel later berooid en naar de klote weer terug te keren met alle wijzen lessen in mijn kapotte broekzak in de overtuiging er een paradijsje van te maken. En met de hulp van heel veel lieve mensen om mij heen is dat ook echt gelukt. De mooie avonden rond het kampvuur, de vele verhalen, het slappe gelul. Naakt dansen in de tuin terwijl het goot van de regen, of bloot nog 1 whiskey op een zwoele zomernacht op de steiger, niets was hier te dol. De buurt zal mij missen (alskiespijn) maar ik hun niet. Ik heb niet zoveel met de buurt op een enkeling na, maar die zijn dan ook meteen heel speciaal. Mijn zwagert die met grote regelmaat mijn wijnkelder kwam plunderen maar als compensatie altijd mooie muziekjes mee nam. Het huis waar ik mijn liefste vriend mee naar toe nam om even bij te tanken maar na 1 avond al vroeg of hij met me wilde samenwonen. Boek 1 2 en 3 hier met mijn lieve secretaresse tot diep in de nacht bewerkt en besproken. Boek 4 voor de helft geschreven maar ben de rust hier kwijt, de belangrijkste reden dat ik ga verkassen. En nee, niet alles was hier koek en ei, maar dat laat ik achter voor de volgende bewoners. Ik neem alle, en dat zijn er ontelbare, mooie herinneringen met mij mee naar het volgende huis waar ik ook vast weer een paradijsje van ga maken.
Dag lief huis wat mij zoveel heeft gebracht.
Stond je maar alleen dan zou ik je nooit verlaten.
Met je krakende vloer en je tuin in volle pracht.
Dag lief huis waar ik zoveel zal achterlaten.