Hondstrontkontverklontering.

Terwijl het snot met bakken m’n neus uit vliegt, mijn ogen vol troebel water staan, en ik een hoestje van een tachtigjarige Mexicaan heb. Lag ik toch te rollen van het lachen toen ik hoorde dat poepsnuifer Verlinde, en zijn gulpenruikers maat Onno een zaak tegen de BNN spanden. De prijs was dat ze afgeluisterd werden.
En dat ging deze ranzige paparazzi te ver. Zegt de in parkeergarages verkerende, tussen stuiken verstoppende, onder tafels fotograferende pisnicht.
Dat hij het woord INBREUK en PRIVE nog in zijn vuile bek durft te nemen.
Uit zenden die tapes. Flikker alles maar de straat op.
Nou weet ik uit betrouwbare bron dat het er erg heftig aan toe gaat in huize Hoes. Dat gaat zelfs voorbij mijn zieke geest. Ik ben dan ook als de dood dat ik op de één of andere manier, ongevraagd en plotseling ineens die tape krijg te horen. Ik kan veel hebben maar er zijn grenzen.
Ik zet de radio uit, de Tv gaat voorlopig niet meer aan.
Mijn telefoon gaat op stil, ik graai snel wat spullen bij elkaar, en vlucht voor onbepaalde tijd het land uit.
Fijne vakantie allemaal.