Ruim op tijd arriveerde scheepshond Diesel, stuurvrouw Suus, en ik in Vinkeveen om Hare Majesteit den Teunisje om te varen naar Rijsenhout.
Alles verliep voorspoedig, het weer was prima. We hadden even de discussie of we door Amsterdam zouden gaan, of de gok nemen door de Drecht te gaan, waar je vergunning voor moet hebben, en wij niet hebben.
‘Je weet hoe ik over de stad denk schat.’
Door de Drecht dus.
Na de eerste sluis krijg je een T splitsing waar we rechts moesten aanhouden.
En wat fijn dat we die gemist hadden zeg.
Nu vaarde we door een prachtig stuk natuur van ongekende schoonheid.
Werkelijk alle bruggetjes en sluisjes stonden op ons te wachten, zodat we een vlotte doorvaart hadden.
Op één na dan. Ergens ter hoogte van Waver had je een zelfbedieningsbruggetje.
Om de ophaalbrug te openen dien men aan de ketting te trekken.
Op zich geen probleem als niet een paar kwajongens zo met de ketting hadden zitten klooien dat die vier meter boven de grond in een knoop hing.
Nou is mijn Suus niet groot, maar ze kan wel hoog springen, zeker als ze boos word.
Maar helaas, net niet hoog genoeg.
Vanaf de andere kant tilde ze de brug moeiteloos omhoog, maar hoe kom je dan weer terug?
Dus ik ook de boot uit, terwijl ik de brug omhoog gooide, zodat Suus net bij de ketting kon, dacht Diesel dan ga ik maar ff schijten.
Knoop eruit, brug weer omlaag, ik de boot weer in, Suus de brug weer omhoog, bootje erdoor, brug weer omlaag.
Nou omlaag, Suus moest werkelijk de brug opklimmen om hem te laten zakken.
En dat alles onder het toezien van geïrriteerde passanten die op ons moesten wachten. Heerlijk is het leven toch.
Moeiteloos vaarde we door het stuk waar men vergunning dient te hebben. De tolwachter had alleen oog voor de prachtboot bestuurd door een pracht meid.
Tja, wie let er dan op een vignetje wel of niet op het raam? Niemand toch.
Kortom, mijn eerste grote reis over het water was een onvergetelijke dag, en ik hoop dat er nog vele mogen volgen.
Ik denk erover om hem volgende week terug te varen naar Vinkeveen. Er is vast wel iets te vinden waar Koos dringend ff naar moet kijken.