Is het omdat we in de pessimistische dagen van januari zitten?
Komt het omdat de katholieken kerk niet helemaal is, wat er van gedacht werd?
Zijn we moe van het politieke geneuzel?
Hebben we last van een griepje of een pijntje?
Geldzorgen omdat we een beetje boven onze stand hebben geleefd de laatste jaren?
Wat het ook is, ik hoor alleen maar geklaag, gesteun en gekreun de laatste tijd. Gezeik om niks.
Of wij simpele zielen, hoe graag we het ook anders zien, er iets aan kunnen doen.
Laat je toch niet in de put lullen door dat stelletje krakelen.
Krap aan je kloten, sla jezelf op de kont, en spuug in je navel.
Voor je het weet is het lente en zitten we weer op het terras met een ijskoud pilsje.
Ik heb het eerste krokusje al zien bloeien.
Even door de zure appel heen bijten mensen.
Van al dat geklaag word het echt niet beter.
Ik heb vrienden die juist alle reden tot klagen hebben.
En gek genoeg.
Die hoor je nou nooit.