Varen doe ik het liefst dwars tegen de wind in.
Zo met de wind mee heeft toch geen enkele zin.
Het maakt het leven dragelijker en geeft je iets meer vat.
Maar heel veel liever heb ik de haren wild en nat.
Ben niet zo van de eindeloze rechte wegen.
In het keurslijf amper links of rechts durven te bewegen.
Verdwaal liever in het bos en raak graag van het pad.
Volgers zijn er in mijn optiek al meer dan zat.
Ook als dwarsligger van de rails ben ik niet geschikt gebleken.
Je houd de rails wel recht maar dat doen er al zo velen.
Ik trek liever aan de wissel of zet het sein op oranje.
Kortom een rare snoeshaan maar wel een met franje.