’t strand.

Op één van de weinige dagen dat het echt mooi weer is, en ik in de gelegenheid ben is ff niet met werk bezig te zijn, gemiddeld dus een dag of vijf per jaar, dan gaat Sjek naar t strand.
Je kan mij niet gelukkiger maken, complete rust neemt bezit van mij op zo’n dag.
Nee niet op dat lawaaierige strand waar de barbies liggen tussen protserige piercing jonkies.
Ook niet tussen de rosé, luiers en Duitse kuilen strandgangers. Nee Sjek gaat naar het blote billen strand. Want ik wil rust.
Soms met een mooie dame, of alleen dat is me om het even. Bepakt met bijna niets meer dan een boek en handdoek, kan ik mij daar prima vermaken.
Je vind er bijna geen kinderen, geen muziek behalve het geluid van de zee. En geen gedoe over van ‘Kijk mij is mooi zijn.’ Over het algemeen vind ik mijzelf vaak het mooist van allemaal, kun je nagaan hoe droevig het met de rest is gesteld.
Genieten daar gaat het om, volgens eigenaar Wim die ik nu al een jaar of twaalf ken. De potjes en pootjes lopen over het algemeen in snelle pasjes voorbij naar de kinky tentjes iets verder op. Want die voelen zich hier ook niet op hun gemak, wat wij niet betreuren.
Een perfectie dag bij een geweldige strandtent dus.
Bijna waar.
Eens per dag word het strand geterroriseerd door een sneu groepje jeu de boules debielen. Een klein pygmee wijfje met een hele grote bek. De langste van het stel heeft zijn pik al jaren niet meer gezien, helaas kunnen wij dat wel. Vrouw twee is zo’n soort lacherige tena trut. En nummer vier kan eigenlijk zo naar het kerkhof.
Hersendood, pas als zijn vrouw het commando geeft.
‘Gooi het balletje maar,’ gaat zijn arm iets omhoog om lusteloos de bal weg te werpen.
Dit alles gaat gepaard met goedkoop gelach en luidruchtig geblèr. En net op het punt dat je ze bijna niet meer hoort of ziet, draaien ze om en begint het hele ritueel weer opnieuw.
Hoogst irritant clubje en we kunnen er niets aan doen.
De eigenaar heeft al met ze gepraat, zonder resultaat.
We hebben de politie op de hoogte gesteld en ondanks dat ze ons gelijk gaven, konden ze er niks aan doen.
Na drie raadsvergaderingen van de gemeente Zandvoort waren we in een impasse geraakt van jewelste.
Er zit niets anders op dan dit enge sneu clubje randdebielen maar te tolereren. En hopen op een snelle dood.
Wees nou niet leuk en kom met een setje jeu de boules ballen aan op mijn eerst komende verjaarsdag.
De vorige grapjas zit nu nog bibberend in een stoel voor het raam te kwijlen. Poepen moet hij door een slangetje.
Juist alle zes de ballen heeft hij terug gekregen.