Verdooft.

Of ik er moeite mee heb dat Islamieten of Joden  onverdooft ritueel  geslacht worden?

Nou, eerlijk gezegd zal het mij een reet wezen. Als ik er maar geen last van heb.

Zou het zeer onprettig vinden als ik tijdens het nuttigen van een broodje taliban geconfronteerd word door een plaatselijke hak of slacht partij.

Dat er zo’n klein meisje met grote donkere ogen zonder verdoving de keel word doorgesneden, omdat het koosjer is, terwijl de bloedspetters op mijn hagelwitte overhemd terecht komen. Tja, das minder.

Spetteren doet het toch, maar dat geschreeuw.

Een Jood die geofferd word op de brandstapel zonder verdoving, maakt aanzienlijk meer kabaal,

en das best lastig als je net een belangrijk telefoon gesprek met je maîtresse aan het voeren bent.

Zij kan dat gekrijs op de achtergrond heel anders interpreteren, en denken dat je eindelijk je eigen sacherijnige wijf van kant aan het maken bent.  Waarop zij onmiddellijk haar koffers pakt en denkt bij jou in te kunnen trekken. Dat kan toch tot onplezierige situaties lijden in het thuisfront.

Voor je het weet lig je zelf met je kloten op het hakblok, en reken maar niet, dat er gevraagd word of je een paracetamolletje wil voordat je ballen eraf worden gesneden.

Stel nou dat bij de koeienkutten, varkenskloten en stierenlullen die onze frikandel zo lekker maken, ook ineens morfine te proeven is. Daar word je toch niet blij van? Slappe frikadellen hou je er aan over.

De eens zo fiere genots staaf, raw en strong. Word een verslavend lulletje rozenwater die zelfs in bevroren toestand nog een beetje relax zit te wezen, geen angst voor het hete vet.

Het zou dus puur en alleen in eigen belang zijn, met of zonder verdoving.

Hak en slacht er maar lekker op los in jullie horror religies, ik vind het alleen jammer dat de roomse niet zo’n ritueel hebben.

Alhoewel, onverdooft verkrachten komt toch aardig in de buurt.