Het leven had voor jou geen zin
Niemand geloofde er in
Was jij maar nooit geboren
Zonder jou was niets verloren.
In grond waar je rot zal niets meer leven
Was maar gewoon slap zaad gebleven
De schaduw zal je vermijden
Zelfs de maden komen je niet verblijden
Niemand vroeg om jouw zinloze bestaan
Jou leven was nog sneuer dan een rotte banaan
Waar jij liep zou niemand rijden
Er was geen mens die naar je wilde kijken.
Was gewoon als naaktslak geboren
Dan was er nu niet zoveel verloren
Of als ouwe schoen uit de sloot gevist
Niemand die je ook maar had gemist.
Maar nee hoor, jij wilde zo graag een leven
Was liever die ongeboren vrucht gebleven
Want niets of iemand had er ooit wat aan
Jouw zielige nutteloze slappe bestaan.