Onderweg naar Gent kwamen we bij een knoppunt ergens op de afslag Breda Antwerpen. Paul had mij al gewaarschuwd voor het bizarre wat ik te zien zou krijgen. Een grote lus om van de ene snelweg naar de andere te rijden vol met prachtige bomen en? Een berg plastic afval waar je moeiteloos een paar dampende vervuilende diesel vrachtwagen mee vol kan laden. Achterloos uit rijdende auto’s geflikkerd door mensen die hun mond vol hebben over dat het klimaat naar de klote gaat, en tegelijkertijd dat autorijden wel heel erg duur gaat worden. Laat de groot verbruiker en vervuiler maar betalen, word er geschreeuwd. Krantenkoppen met Klimaat Kassa, of dat de derde wereld oorlog is uitgebroken. Tja, denk ik, terwijl ik langs de trieste plasticsoep rijdt. Dat auto rijden zouden ze onbetaalbaar moeten maken. Of dat je naast je rijbewijs ook een bewijs van groengedrag moet halen. We kunnen blèren over Rutte met zijn kabinet wat we willen, maar we zijn het uiteindelijk toch zelf die er een puinzooi van maken. Als je nog niet eens in staat bent om die plasticfles tot thuis te bewaren en in de container te dumpen. Wat wou je dan? Wel janken om van alles, maar dat kleine beetje wat we zo eenvoudig zelf kunnen bewerkstelligen nalaten.
Bah viespeuk
Schaam je smeerlap
Als je nu eerst eens zorgt dat jou zelf niets te verwijten valt, dan mag je weer van de daken schreeuwen zo hard je wilt.