Oké, ik zal het zelf maar toegeven, al ben ik nog door niemand officieel aangeklaagd. Is er nog geen roddelnicht geweest die mij in een Mollenprogramma of Mollenblad te grabbel heeft gezet. Maar ook ik heb mij schuldig gemaakt aan grensoverschrijdend gedrag, meerdere keren zelfs, eerlijk gezegd liep het de spuigaten uit. Ik kon er met mijn handen gewoon niet van afblijven, hoe vaak ik mijn tong wel niet schaamteloos heb laten klakken, mijn lippen heb laten smakken, en floot als ik een rondborstige met een slanke hals zag. Mijn ziekelijke voorkeur gaat vooral uit naar blond en rooien, maar voor een smakelijke gele loop ik ook niet weg. Over grensoverschrijdend gesproken, het maakte mij ook geen reet uit, uit welk land ze kwamen. Een frisse Duitse, een zwoele Afrikaanse. Spaans vol van temparament, Italiaans met een vleugje stout of een Franse die de hommeltjes in mijn buik lieten dansen, het kon mij flikker schelen. En ja, ook aan sommige Hollandse heb ik mij schuldig gemaakt. Ik nam stiekem foto’s en stuurde die naar mijn vrienden met de vraag of zij haar al hadden gehad. Hele bestanden hielden we bij wie het mooist was, wie was het toegankelijks, de goedkope zure afvallers, en de dure onbereikbare. Overal moest ik mijn neus insteken en er het mijne van vinden. Ongegeneerd vertelde ik hoe kruidig ze roken, met wie ik in bad wilde, of dat de buitenkant interessanter was dan de inhoud. Vaak gaf ik ze ook gewoon weg aan vrienden die wel eens wat anders wilde dan het saaie zure van thuis. En dan gewoon waar ze bij waren vertellen dat als ze hier geen harde plasser van kregen het leven eigenlijk voorbij was. Tja, dat ging natuurlijk wel een beetje ver, te ver, grensoverschrijdend ver. Waar het eerst stiekem in het geniep ging word ik tegenwoordig steeds meer geconfronteerd met mijn grensoverschrijdende wijnmisbruik, en ongezouten mening hierover. Nee, sorry of excuses van deze kant kunt u wel vergeten. Laat ze eerst maar eens in hun eigen wijnkelder kijken hoe het stof erbij ligt, of er geen vergeten zure fles tussen zit. Blijf ik lekker met mijn ogen een mooie fles strelen, fluiten naar een goed glas, en grensoverschrijdend genieten van een heerlijke wijn.
Zolang het maar met liefde en des deux cotes is.