Het pakket 3
‘En u bent? ‘ Vroeg ik aan de twee heren die gestoken in een slecht confectie pak voor mijn deur stonden. ‘ Uhh, nou wij dachten misschien dat onze dames zich hier ophielden en vroegen ons een tikkeltje bezorg af of het allemaal wel goed ging.’ Zei de lulligste van de twee die maar naar zijn kolossale bruine schoenen bleef staren.
‘ O alles onder controle hoor, maar kom binnen dan kunt u het zelf zien. We waren zwaar in gesprek over naaste liefde en zo ziet u.’
Wantrouwig betrede de twee heren mijn huis alsof de duivel hun elk moment op de nek kon springen en dat ze voor eeuwig verloren zouden raken.
‘ Is daar eindelijk dat verdomde pakket.’ Schreeuwde Bertus van boven.
De twee viespeuken negerend loodste ik de andere twee naar binnen die bij hun aanblik de dames een hartstilstand bezorgde alsof het gehele landschap in een klap bevroor terwijl de temperatuur juist enorm was opgelopen. Stoïcijns bleven de twee staan en overzagen, niet wetend wat met de situatie te doen of hoe te reageren. ‘ Koffie dan maar? ‘ Vroeg ik beleeft.
Maar de deurbel rinkelde alweer alsof de dijken waren doorgebroken en het gehele land geëvacueerd moest worden. Laat het dat verdomde pakket zijn dacht ik, want ik begon het een beetje te druk te vinden naar mijn zin en de drank van gister was ook nog niet uitgewerkt, als dat ooit nog ging gebeuren na Rogier zijn gehele voorraad soldaat te hebben gemaakt. Het was Rogier. Verdroogt, stoffig en steenkoud pakte ik hem aan en zette hem voorzichtig op de schoorsteenmantel. ‘ Zo jongen ben je eindelijk thuis, ik hoop dat je een mooie wereld reis hebt gemaakt.’
Rogier was precies een jaar geleden vertrokken na een kleine afscheidceremonie van zijn vier enigste vrienden, zijn vismaten of als het donker was geworden zijn drinkerbroeders. Hij praatte er altijd over maar kwam nooit verder dan de straat waar hij al 56 jaar woonde. Geld was het probleem niet, ook de tijd ontbrak hem niet, en toch was het er nooit van gekomen. Maar nu had hij toch maar even mooi alle bezienswaardigheden van de wereld gezien. Van oost naar west, van noord naar zuid en weer terug kris kras over de aardbol om alles wat op zijn lijst stond weg te krassen. En nu was hij dan eindelijk weer thuis, die goeie ouwe Rog.
De eerste van de bende van 5 die er tussen uit was geknepen, veel te jong natuurlijk al zat hij daar zelf nooit zo mee. Hoe vaak hij wel niet zei na een slok mooie whisky. ; Ach wat zalig, als ik nu omval is het goed zo. En zo was het ook gegaan, althans, zo was die gevonden op zijn stoel met het whiskyglas leeg naast hem op de grond en een grijns op zijn smoelwerk. Hoe lui Rogier ook was, zijn zaakjes had hij goed op orde en had een reis schema met voldoende geld en de nodige instructies achter gelaten. Of wij het even wilde regelen verder? Dus na de crematie ging Rogier in een stevige kruik van rvs, en de reis kon beginnen. De reis die hij altijd al had willen maken maar ergens toch liever bij zijn maten bleef.
Enigszins fris en fruitig stonden Swen Mike en Bertus, evenals de twee jehova echtparen en ik langs de kant van de sloot bij Rogier zijn favorieten visstek, de plek waar hij nog nooit wat had gevangen.
‘ Wil iemand nog een laatste woord nemen voor het pakket de grond in gaat?’ Vroeg ik.
‘ Nou Rog, bedankt voor al je lekkere whisky’s.’Zei Swen.
‘ Ik voel me een beetje misselijk.’ Zei Mike.
‘ Ik geloof dat ik moet schijten.’ Zei Bertus.
Op dat moment viel Annelies flauw en donderde tegen mij aan waarna we beide in de sloot belande. Rogier gleed uit mijn handen in de plomp en verdween al gauw in de diepte. Proestend tilde ik Annelies op de kant die alweer bij zinnen was.
‘ Oog om oog.’ Zei ze knipogend.
‘ Gooi het gat maar weer dicht jongens, ik denk dat Rog nog een rondje gaat maken, maar dan onder water, we laten hem maar in de handen van Zeus vinden jullie niet?’
Er werd instemmend geknikt en daarmee was de kous af.
‘ Ik ga maar eens onder de douche.’ Zei ik.
‘ Ja ik geloof dat ik ook wel een beurt kan gebruiken.’ Zei Annelies.