Voor het eerst bang.

Voor het eerst bang.

Mijn hele leven loop al ik over van emoties, ik ben nu eenmaal een gevoelsmens.
Ik heb gespeeld met het leven als een kat met negen levens, nooit met die van een ander.
Vaak ben ik teleurgesteld geweest en ik zal ongetwijfeld andere teleur hebben gesteld.
Euforische vreugde van ongekende hoogtes meegemaakt. En verdriet met diepe rauwe wonden.
Zo vaak verbaast geraakt dat het een verbazing is dat ik mij nog verbaas.
Woedend over de roekeloosheid van de mensheid die denkt dat de aarde om hen draait.
Diepe walging voor die gene die denkt dat hij of zij wel over het leven van een ander kan beslissen.
Maar bang, nee bang ben ik nog nooit geweest, voor niemand of niets. Niet dat ik nou zo’n held ben, welnee. Ik ben gewoon een lucky bastaard die al 60 jaar zonder angst mag leven, en alle emoties des leven de vrije loop mocht geven. Tot nu.
Nu ben ik bang, doodsbang zelfs. En niet eens voor mijzelf, ik heb 60 mooie jaren gehad.
Maar iedereen die ouder of grootouder is snapt denk ik wel wat ik bedoel.
Dit is niet de wereld die je achter wil laten voor je kinderen. Een wereld die slechts door 1 persoon volledig op zijn kop gezet kan worden. En we stonden er met zijn alle naar te kijken.
Ja, dat maakt mij voor het eerst in mijn leven bang, doodsbang.

Is this the World we created? (Queen)

Mister Jack.