Waar zijn de gele bloemen toch gebleven
Ook de blauwe zie ik ineens niet meer
Ze luidde de lente altijd zo vrolijk
In geuren van herboren leven.
Waar zijn de mooie meisjes toch gebleven
Zelfs de lieve oudjes mijden nu de straat
Met blauw en gele bloemen in hun haar
Om een nieuwe lente te beleven.
Waar is die goud gele zon nu gebleven
Ze hing zo krachtig in de blauwe lucht
Vol en moedig met hernieuwde energieën
In zoveel gedichten nutteloos beschreven.
Waar zijn de spelende kinderen toch gebleven
Onbekommerd zingend door de straten
Gele fietsjes en knikkers van doorzichtig blauw
Ach, waar zijn ze toch gebleven.
En komt het ooit nog terug.