Ik dacht toch dat ik alles al gezien had qua vreemdsoortige wezens op het strand.
Kwabbige Duitsers. Barbie’s die zelfs op het stand nog hun nagels moeten lakken. Enge gluiperige mannetjes.
Vrouwen met schaamhaar waar makkelijk dreadlocks in gezet kunnen worden. Meestal omringt door kokmeeuwen.
Maar gister zag ik tot mijn grote verbazing ineens een zeehond niet al te ver bij mij vandaan zijn kop boven water steken. Ja echt, gewoon in Plaza da Zandvoort.
Nou was ik van de week even op Texel waar normaliter deze snorremannen vertoeven. Maar ik denk dat hij het zelfde dacht als ik.
Hier wil ik nog niet dood gevonden worden.
Ik was nog nooit op den eilanden geweest, en dat zal waarschijnlijk ook nooit meer gebeuren.
Aan de andere kant, de zeehond keek ff in het rond over het strand, en trok een hele vieze muil. En dook weer snel onder. Daar is het zicht wel wat troebel, maar lang niet zo vies als op het strand.
Wil ik nog even alle weermannen/vrouwen bedanken voor het voortreffelijk voorspellen van het weer.
Er scheen dikke mist te zijn op het strand. Al de hele week.
Nou, ik weet niet wat voor soep ze in hun poepogen hebben.
Maar ik kon met gemak tot aan de Faroer eilanden kijken. Ach, zo blijft het wel lekker rustig.